لیلی نام تمام دختران زمین است

لیلی نام تمام دختران زمین است(عرفان نظر آهاری)

خدا مشتی خاک رابرگرفت.می خواست لیلی را بسازد.از خود در او دمید،ولیلی پیش از آنکه با خبر شود،عاشق شد.
سالیانی ست که لیلی عشق می ورزد. لیلی باید عاشق باشد، زیرا خدا در او دمیده است و هر که خدا در او بدمد،عاشق می شود.
لیلی نام تمام دختران زمین است، نام دیگر انسان.
خدا گفت: به دنیایتان می اورم تا عاشق شوید.آزمونتان تنها همین است: عشق.
وهرکه عاشق تر آمد، نزدیکتر است.پس نزدیک تر آیید، نزدیکتر.
عشق، کمند من است، کمندی که شما را پیش من می آورد.کمندم را بگیرید، ولیلی کمند خدا را گرفت.
خدا گفت: عشق، فرصت گفتگو است.گفتگو بامن. بامن گفتگو کنید.
ولیلی تمام کلمه هایش را به خدا داد. لیلی هم صحبت خدا شد.
خدا گفت: عشق، همان نام من است که مشتی خاک را بدل به نور می کند.
ولیلی مشتی نور شد در دستان خداوند.

در سینه ات نهنگی می تپد...

در سینه ات نهنگی می تپد...

اینکه مدام به سینه ات می کوبد، قلب نیست
ماهی کوچکی است که دارد نهنگ می شود.
ماهی کوچکی که طعم تنگ بلورین، آزارش می دهد
و بوی دریا هوایی اش کرده است.

قلب ها همه نهنگانند در اشتیاق اقیانوس
اما کیست که باور کند در سینه اش نهنگی می تپد؟!!

آدم ها ، ماهی را در تنگ دوست دارند
و قلب ها را در سینه ...

ماهی اما وقتی در دریا شناور شد، ماهی ست
و قلب وقتی در خدا غوطه خورد، قلب است.

هیچ کس نمی تواند نهنگی را در تنگی نگه دارد
تو چطور می خواهی قلبت را در سینه نگه داری؟

و چه دردناک است وقتی نهنگی مچاله می شود
و وقتی دریا مختصر می شود
و وقتی قلب خلاصه می شود
و آدم، قانع.

این ماهی کوچک اما بزرگ خواهد شد
و این تنگ بلورین، تنگ و سخت خواهد شد
و این آب ته خواهد کشید.

تو اما کاش قدری دریا می نوشیدی
و کاش نقبی می زدی از تنگ سینه به اقیانوس.

کاش راه آبی به نامنتها می کشیدی
و کاش این قطره را به بی نهایت گره می زدی.
کاش ...

بگذریم ...
دریا و اقیانوس به کنار
نامنتها و بی نهایت پیشکش
کاش لااقل آب این تنگ را گاهی عوض می کردی
این آب مانده است و بو گرفته است

و تو می دانی آب هم که بماند می گندد
آب هم که بماند لجن می بندد
و حیف از این ماهی که در گل و لای، بلولد
و حیف از این قلب که در غلط بغلتد! 

دیروز شیطان را دیدم

دیروز شیطان را دیدم

در حوالی میدان بساطش را پهن کرده ،فریب می فروخت
مردم دورش جمع شده بودند ،هیاهو می کردند و بیشتر می خواستند
توی بساطش همه چیز بود:غرور،حرص،دروغ و خیانت ،جاه طلبی و قدرت
هر کس چیزی می خرید و در ازایش چیزی می داد
بعضی ها تکه ای از قلبشان را می دادند و بعضی پاره ای از روحشان
بعضی ها ایمان می دادند و بعضی ها آزادگی شان را
شیطان می خندید و دهانش بوی گند جهنم می داد
حالم را بهم می زد دلم می خواست همه ی نفرتم را توی صورتش تف کنم
انگارذهنم راخواند موذیانه خندید و گفت :من کاری با کسی ندارم
فقط گوشه ای بساطم را پهن کرده ام و آرام نجوا می کنم
نه قیل و قال می کنم و نه کسی را مجبور می کنم چیزی از من بخرد ،می بینی آدم ها خودشان دور من جمع شده اند
جوابش را ندادم آن وقت سرش را نزدیکتر آورد و گفت :البته تو با این ها فرق داری
تو زیرکی ومومن ، زیرکی و ایمان آدم را نجات می دهد
این ها ساده اند و گرسنه به جای هر چیزی فریب می خورند
از شیطان بدم می آمد حرف هایش اما شیرین بود
گذاشتم که حرف بزند و او هی گفت و گفت و گفت
ساعت ها کنار بساطش نشستم. تا این که چشمم به جعبه ای از عبادت افتاد که لای چیزهای دیگر بود
دور از چشم شیطان آن را بربداشتم و توی جیبم گذاشتم
با خود گفتم:بگذار یک بار هم شده کسی چیزی از شیطان بدزدد .بگذار یک بار هم او فریب بخورد
به خانه آمدم و در کوچک عبادت را باز کردم.توی آن اما چیزی جز غرور نبود
جعبه عبادت از دستم افتاد و غرور توی اتاق ریخت .فریب خورده بودم
دستم را روی قلبم گذاشتم ،نبود.فهمیدم که آن را کنار بساط شیطان جا گذاشتم
تمام راه را دویدم ،تمام راه لعنتش کردم،تمام راه خداخدا کردم
می خواستم یقه ی نا مردش را بگیرم ،عبادت درو غی اش را توی سرش بکوبم و قلبم را پس بگیرم
به میدان رسیدم ،شیطان اما نبود
ان وقت نشستم و های های گریه کردم از ته دل
اشک هایم که تمام شد بلند شدم ،بلند شدم تا بی دلی ام را با خود ببرم ،که صدایی شنیدم
صدای قلبم بود
پس همانجا بی اختیار به سجده افتادم به شکرا نه ی قلبی که پیدا شده بود
درها را ببند ،پنجره ها را هم . پرده ها رابکش. درزها را بگیر . روزنه ها را هم
او همیشه آنجا ایستاده است . آن طرف خیابان . روبه روی خانه ات
تو را می پاید . می روی و می آیی ،می خوابی و بیداری و او چشم از تو بر نمی دارد
کمین کرده است و منتظر است
منتظر یک آن ، یک لحظه ،یک فرصت
تا این در باز بماند و این پنجره نیم بسته
منتظر است منتظر یک روزن ،یک رخنه،یک سوراخ
می خواهد تند و گستاخ و بی مهابا داخل شود پیش از آنکه بفهمی و باخبر شوی
پیش از آنکه کاری کنی ،جستی بزند و مثل دوال پایی دستش را دور گردنت ببندد و پایش را دور کمرت
می خواهد سوارت شود آنقدر کوچکت کند ،آن قدر مچاله که توی مشت او جا شوی
آن وقت تو را توی جیبش می گذارد و می رود
این همه آرزوی اوست
آرزوی شیطان اما وای ،که بستن درها و گرفتن روزن ها کافی نیست
زیرا او پیری کهنسال است
هزار اسم دارد و هزار نقاب
هر اسمی را که بخواهد قرض می گیرد و هر قیافه ای را به عاریت
شیطان دشوار می شود و دشوارتر و آن وقت که در می زند و لبخند،آن وقت که به زور نمی آید
آراسته و موجه می آید
با لباس دوست ، با نقاب عاشق
دست هایش از شعبده است و چشم هایش از جادو
به رنگ تو در می آید و آن می کند که تومی خواهی
زشتت را زیبا و بدت را خوب جلوه می دهد
تحسینت می کند و تعریفت و تو آرام آرام غرور را مزه مزه می کنی و این آغاز فروپاشی است
****
پرده را کنار می زنم هنوز آن جا ایستاده است . طناب هلی وسوسه در دستش است
خدایا ،خدایا،خدایا شمشیری از عشق می خواهم و جوشنی از ایمان
می خواهم به جنگش بروم که من کارزار را از پرهیز دوستر دارم
تنهاتو ،تنها تو یاریم کن در روز مصاف ودر آوردگاه دل
"عرفان نظر آهاری

پشت سر هر معشوق، خدا ایستاده است

پشت سر هر معشوق، خدا ایستاده است


پشت سر هر آنچه که دوستش می داری
و تو برای این که معشوقت را از دست ندهی
بهتر است بالاتر را نگاه نکنی
زیرا ممکن است چشمت به خدا بیفتد
و او آنقدر بزرگ است
که هر چیز پیش او کوچک جلوه می کند

پشت سر هر معشوق، خدا ایستاده است
اگر عشقت ساده است و کوچک و معمولی
اگر عشقت گذراست و تفنن و تفریح
خدا چندان کاری به کارَت ندارد
اجازه می دهد که عاشقی کنی
تماشایت می کند و می گذارد که شادمان باشی . . .

اما هر چه که در عشق ثابت قدم تر شوی
خدا با تو سختگیرتر می شود
هر قدر که در عاشقی عمیق‌تر شوی و پاکبازتر
و هر اندازه که عشقت ناب تر شود و زیباتر
بیشتر باید از خدا بترسی
زیرا خدا از عشق های پاک و عمیق و ناب و زیبا نمی گذرد
مگر آنکه آن را به نام خودش تمام کند

پشت سر هرمعشوقی خدا ایستاده است
و هر گامی که تو در عشق برمی داری
خدا هم گامی در غیرت برمی دارد
تو عاشق تر می شوی و خدا غیورتر
و آنگاه که گمان می کنی معشوق چه دست یافتنی است
و وصل چه ممکن و عشق چه آسان
خدا وارد کار می شود و خیالت را درهم می ریزد
و معشوقت را درهم می کوبد
معشوقت، هر کس که باشد
و هر جا که باشد و هر قدر که باشد
خدا هرگز نمی گذارد میان تو و او، چیزی فاصله بیندازد
معشوقت می شکند و تو ناامید می شوی
و نمی دانی که ناامیدی زیباترین نتیجه عشق است
ناامیدی از اینجا و آنجا
ناامیدی از این کس و آن کس
ناامیدی از این چیز و آن چیز

تو ناامید می شوی و گمان می کنی
که عشق بیهوده ترین کارهاست
و بر آنی که شکست خورده ای
و خیال می کنی که آن همه شور و آن همه ذوق
و آن همه عشق را تلف کرده ای
اما خوب که نگاه کنی
می بینی حتی قطره ای از عشقت
حتی قطره ای هم هدر نرفته است
خدا همه را جمع کرده و همه را برای خویش برداشته
و به حساب خود گذاشته است

خدا به تو می گوید:
مگر نمی دانستی
که پشت سر هر معشوق، خدا ایستاده است؟
تو برای من بود که این همه راه آمده ای
و برای من بود که این همه رنج برده ای
و برای من بود که اینهمه عشق ورزیده ای
پس به پاس این ؛ قلبت را و روحت را و دنیایت را وسعت می بخشم
و از بی نیازی نصیبی به تو می دهم.
و این ثروتی است که هیچ کس ندارد
تا به تو ارزانی اش کند

فردا اما تو باز عاشق می شوی
تا عمیق تر شوی و وسیع تر و بزرگ تر و ناامیدتر
تا بی نیازتر شوی و به او نزدیکتر

راستی :
اما چه زیباست
و چه باشکوه و چه شورانگیز
که پشت سر هر معشوقی خدا ایستاده است!

از: عرفان نظرآهاری 

دختری دلش شکست

دختری دلش شکست

دختری دلش شکست
رفت و هر چه پنجره
رو به نور بود
بست

رفت و هر چه داشت
یعنی آن دل شکسته را
توی کیسه ی زباله ریخت
پشت در گذاشت

صبح روز بعد
رفتگر
لای خاکروبه ها
یک دل شکسته دید
ناگهان
توی سینه اش پرنده ای تپید
چیزی از کنار چشم های خسته اش
قطره قطره بی صدا چکید

رفتگر برای کفتر دلش
آب و دانه برد
رفت و تکه های آن دل شکسته را به
خانه برد

سال هاست
توی این محله با طلوع آفتاب
پشت هر دری
یک گل شقایق است
چون که مرد رفتگر
سال هاست
عاشق است